Πασχαλινές Αναμνήσεις

Η ζωηρή θρησκευτικότητα της Τσακωνιάς βρίσκει την τέλεια έκφρασή της στο ΠΑΣΧΑ του Λεωνιδίου.   Εδώ, στο Λεωνίδιο, πρωτεύουσα του Δήμου Νότι...

Η ζωηρή θρησκευτικότητα της Τσακωνιάς βρίσκει την τέλεια έκφρασή της στο ΠΑΣΧΑ του Λεωνιδίου.  

Εδώ, στο Λεωνίδιο, πρωτεύουσα του Δήμου Νότιας Κυνουρίας, αναβιώνει ένα από τα μοναδικά και πλέον φαντασμαγορικά αναστάσιμα έθιμα της Ελλάδας. 

Η νύχτα της Ανάστασης είναι νύχτα των αεροστάτων. Με το "Χριστός Ανέστη", από τις πέντε ενορίες της πόλης απογειώνονται χιλιάδες πολύχρωμα αερόστατα, με τις "κολυμάρες" τους αναμμένες, γεμάτα καπνό και σκορπούν στην ατμόσφαιρα, κατακλύζουν τον ανοιξιάτικο ουρανό κι ανακατεύονται με το φως των αστεριών.

Έτος 1955. Στη φωτογραφία το αερόστατο έτοιμο να απογειωθεί, "φουσκωμένο", ενώ το περιτριγυρίζουν παιδιά της γειτονιάς εκείνης της εποχής, άλλα ξυπόλητα, άλλα ποδεμένα, με το σχολικό καπέλο - την κουκουβάγια όμως στο κεφάλι τους. 

Η Κυρία που περιεργάζεται το αερόστατο, με το μικρό της, γυιό, Δόμνα Μερκουριάδου από το Κορακοβούνι, είχε επισκεφθεί το Λεωνίδιο να παραγγείλει δύο κιλίμια στην τότε ανυφάντρα Ελένη Μιχ. Πήλιουρα, το γένος Ηρακλή Ζώταλη, η οποία είχε βραβευθεί για την έξοχη τέχνη του τσακώνικου υφαντού, στην έκθεση της Θεσσαλονίκης το έτος 1952 με χρυσό μετάλλιο και της είχε απονεμηθεί σχετικό δίπλωμα για την εργασία της αυτή. Βοηθοί της ήταν 8 μαθήτριες, μεταξύ των οποίων και οι δύο κόρες της Ειρήνη και Γεωργία

Περιζήτητα τα τσακώνικα υφαντά. Ταγάρια, κιλίμια, κι άλλα προικιά υφαίνονταν με τραγούδια και χαμόγελα από τις υπομονετικές νοικοκυρές του Λεωνιδίου. 

Ο μικρός δεν είχε ξαναδεί αερόστατο. Έτσι, λοιπόν, μαζεύτηκαν τα παιδιά της γειτονιάς στη Στάη, για να ρίξουν ένα, με 16 πολύχρωμες κόλλες, κολλημένες με ζυμάρι και καλαμωμένο με καλάμι της λίμνης. Άναψαν μια πρόχειρη φωτιά, φούντωσαν την κολυμάρα, κι αυτό ανέβηκε ψηλά, ώσπου το πήρε το αεράκι και το ταξίδεψε… 

Αρχηγός της ομάδας ο Γιώργος Διαμαντή Πήλιουρας, σήμερα συνταξιούχος ΟΤΕ, κάτοικος Λεωνιδίου, πίσω του ο Κωνσταντίνος Kυρίoς(Tάλαλος),αποβιώσας την 23η/9/98, Μιχαήλ Γεω. Ρεντούλης, αποβιώσας την 14η/1/97. Δίπλα ο Θεόδωρος Νικ. Κυρίος, αποβιώσας το 2009, Γιώργος Δήμ. Γεωργίτσης, Εμμανουήλ Νικ. Σμύρος, Γεώργιος Νικ. Σμύρος κι άλλα πιτσιρίκια της γειτονιάς. 

Μια φωτογραφία γεμάτη ιστορία, που μετράει 56 χρόνια ζωής.
Μαίρη Η. Σαρρή

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα Κυνουρία.