www.e-bluemagazine.com Το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα υποβρύχιας αλιείας είναι αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο και σημαντικότερο γεγονός του αθλητικού...
Το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα υποβρύχιας αλιείας είναι αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο και σημαντικότερο γεγονός του αθλητικού υποβρυχίου ψαρέματος. Στο παρελθόν έχει αναδείξει μεγάλους αθλητές ενώ σχεδόν κάθε αγώνας έχει να επιδείξει και κάποιο εντυπωσιακό συμβάν ή κάποια ομηρική μάχη. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως μέσω αυτού επιλέγεται και η Εθνική Ομάδα. Μετά τον περσινό αγώνα στα Μέθανα, που ανέδειξε πανάξιο πρωταθλητή των Μανώλη Γιάνκο στη δεύτερη μόλις συμμετοχή του σε τέτοιο αγώνα αλλά και την εντυπωσιακή εμφάνιση του νεαρού και πολλά υποσχόμενου Δημήτρη Μπαρσάκη, όλοι περίμεναν με αγωνία τη φετινή αναμέτρηση. Θα κατάφερνε να κρατήσει τον τίτλο ο Μ. Γιάνκος; Πόσο διψασμένος ήταν για νίκη ο Δ. Μπαρσάκης; Ο Κ. Μακρής θα κατάφερνε να διεκδικήσει όπως έχει αποδείξει ότι μπορεί, μία θέση στο βάθρο ή ακόμη και την πρωτιά; Προσθέστε τώρα και την επιστροφή του 5 φορές Πανελλήνιου Πρωταθλητή, Γιάννη Σιδέρη στους αγώνες και εύκολα μπορείτε να καταλάβετε πως προμηνύονταν ένας πραγματικά εκρηκτικός αγώνας…
Η Τράπεζες του Αγώνα
Τόπος διεξαγωγής του φετινού Πρωταθλήματος ήταν ο Τυρός Αρκαδίας ενώ διοργανωτής όμιλος ήταν ο Α.Ο ΑΛΙΑΣ ΠΟΡΤΟΧΕΛΙΟΥ. Λίγο υψηλότερα από το Λεωνίδιο και προστατευμένη από τους Βοριάδες, η θαλάσσια περιοχή γύρω από τον Τυρό είχε πολλά από εκείνα τα στοιχεία που αρκετές φορές δοκιμάζουν τους αθλητές της Εθνικής ομάδας στο εξωτερικό. Πολύ θολά νερά (ιδίως στη βόρεια τράπεζα η ορατότητα δεν ξεπερνούσε τα 6 μέτρα), κρύο και δύσκολα ψάρια. Κατά τη διάρκεια της αναγνώρισης, παλεύοντας συνεχώς με τις αντίξοες αυτές συνθήκες, οι αθλητές είχαν εντοπίσει αρκετούς σηκιούς, τόσο πάνω στην ακτογραμμή όσο και σε ξεκομμένα κομμάτια μέσα στην άμμο και τη λάσπη, ροφούς, σφυρίδες αλλά και στήρες χωρίς να λείπουν και τα πελαγικά ψάρια όπως ήταν οι συναγρίδες και τα μαγιάτικα. Όσοι δε είχαν επιλέξει να ψάξουν την ακτογραμμή με ρηχά καρτέρια, διαπίστωσαν πως η μπουκαδούρα που συνήθως «έμπαινε» κατά τις 12 το μεσημέρι, έφερνε μαζί της κεφάλους, σάλπες και λαυράκια… Ακούγονται μια χαρά , θα πει κανείς, όμως κάπου εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε πως η διεξαγωγή του αγώνα γίνεται χωρίς τη χρήση φακού (όπως και πέρυσι) κάνοντας τα πράγματα πολύ πιο δύσκολα ιδίως για τα μαύρα ψάρια αλλά και τα άσπρα όπως είναι οι σηκιοί. Επίσης, ενδεικτικά, τα άσπρα ψάρια (περιλαμβανομένων και των μαγιάτικων..) μετρούσαν από 500 γραμμάρια και πάνω, οι στήρες – σφυρίδες – πίγκες από 2 κιλά και οι ροφοί από 5 κιλά..
1η μέρα αγώνα
Το Σάββατο ξημέρωσε με μία απίστευτη και άκρως καλοκαιρινή μέρα. Ο αέρας είχα πάρει μάλλον ρεπό αφήνοντας εντελώς ακύμαντη τη θάλασσα ενώ ο ήλιος ζέσταινε από πολύ νωρίς την ατμόσφαιρα. Η τράπεζα της πρώτης μέρας εκτείνονταν περίπου 7 μίλια προς τα βόρεια ενώ αν και η εκκίνηση ήταν προγραμματισμένη για τις 09:00, λόγω μηχανικής βλάβης σε ένα από τα σκάφη της επιτροπής, ο αγώνας θα ξεκινήσει από τη μέση της τράπεζας στις 09:45. Το καπνογόνο θα δώσει το σύνθημα και με τις εξωλέμβιες να δουλεύουν στα μέγιστα, οι αθλητές θα κινηθούν προς τις πρώτες τους επιλογές. Ο Μ. Γιάνκος, κινούμενος προς το βόρειο άκρο της τράπεζας, ξεκινάει τον αγώνα από ένα χαμηλό φρύδι που είχε εντοπίσει στα 40 μέτρα. Εκεί στην αναγνώριση ένας 12άρης ροφός συνήθως έμπαινε από κάτω μόνο για να βγάλει και πάλι τη μουσούδα του προς τα έξω ενώ παράλληλα μερικοί ωραίοι σηκιοί του έκαναν παρέα. Με το σκεπτικό του χτυπήματος στον προθάλαμο, ο περσινός πρωταθλητής κρατάει στο χέρι του ένα 100άρι, όμως τελικά η βολή θα γίνει στο ψάρι έξω από την τρύπα, μιας και δεν έδειχνε δείγματα ανησυχίας. Το μεγάλο ψάρι θα χτυπηθεί κατά μέτωπο όμως με λίγα τινάγματα θα καταφέρει να απαλλαγεί από τη βέργα θαλαμώνοντας και θολώνοντας βέβαια, τα πάντα. Έχοντας φροντίσει στην αναγνώριση να ελέγξει το εσωτερικό της τρύπας, ο Μανώλης γνώριζε περίπου που καθόταν το ψάρι, όμως η έντονη θολούρα δεν του επέτρεπε βολή. Περιμένοντας να ξεθολώσει, θα καταφέρει να πάρει έναν από τους σηκιούς του φρυδιού ενώ εντέλει, δύο ώρες αργότερα, το μάτι του ψαριού θα γυαλίσει μέσα στη θολούρα, επιτρέποντας μία καίρια βολή. Με το μεγάλο ψάρι στο ψυγείο, επόμενη επιλογή θα είναι τα ρηχά καρτέρια που όμως δεν θα αποδώσουν λόγω της μπουνάτσας παρά μόνο έναν σκάρο που όμως θα μετρήσει. Μερικές σκόρπιες στήρες δεν θα βρεθούν ποτέ όπως άλλωστε και μεμονωμένες ομάδες σηκιών και έτσι τελική επιλογή θα είναι η επιστροφή στην πέτρα του ροφού με την ελπίδα κάποιου άσπρου. Ο δεύτερος πέρυσι Δ. Μπαρσάκης έχοντας δουλέψει αρκετά στην αναγνώριση, είχε ως επιλογές τρεις σφυρίδες σε βάθη από 32 έως και 40 μέτρα. Δυστυχώς τα ψάρια δεν θα του κάνουν τη χάρη, όμως σε ένα από αυτά τα κομμάτια ένας ροφός 9 κιλών ωθούμενος από την περιέργειά του, θα βγάλει το κεφάλι του από μία τρύπα, κάτι που ο Δημήτρης δεν συγχώρεσε. Θα πάρει έναν σηκιό, μία λαπίνα ακριβώς 500 γραμμάρια ενώ λίγο πριν το τέλος, μία 8άρα σφυρίδα θα γλυτώσει για πολύ λίγο… Ο Κ. Μακρής είχε ως πρώτη επιλογή μία σφυρίδα 6 κιλών στα 25 μέτρα. Η βουτιά θα του αποκαλύψει πως πολύ απλά το ψάρι έλειπε ενώ και η δεύτερη επιλογή, λίγο παραδίπλα με μία ακόμη σφυρίδα 3 κιλών θα αποδειχθεί μάταιη. Επόμενη επιλογή ένα κομμάτι με σηκιούς από όπου θα πάρει ένα ψάρι που όμως δεν θα μετρήσει ενώ από εκεί και πέρα, ψαρεύοντας σε κομμάτια που απλά είχε εντοπίσει κάποια κίνηση ψαριών, θα καταφέρει να πάρει έναν ροφό λίγο πάνω από 6 κιλά ενώ θα κλείσει την πρώτη μέρα με μερικά ακόμη άσπρα. Ο Γιάννης Σιδέρης, στην πρώτη του επιλογή δεν θα καταφέρει να εντοπίσει το ροφό και τους σηκιούς που είχε μαρκάρει έτσι θα κινηθεί προς ένα κεφάλι που τυχαία ανακάλυψε, κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά με ρηχό στα 43(!) μέτρα. Εκεί, και λίγο πιο βαθιά από το κεφάλι, πάνω στον αγώνα θα καταφέρει να αιφνιδιάσει έναν ροφό πάνω από 11 κιλά ενώ θα δει και πίγκες που τρομαγμένες όμως έφευγαν για ακόμη βαθύτερα… Στη συνέχεια, αλλάζοντας και πάλι τόπο, με εξονυχιστικό ψαχτήρι χρησιμοποιώντας μάλιστα αεροβόλο και πεντάαινα για σηκιούς, θα καταφέρει να πάρει δύο στήρες εκ των οποίων η μία δεν θα μετρήσει τελικά αλλά και σηκιούς, βάζοντας πλώρη για την πρώτη θέση της μέρας. Ο Νίκος Καμπάνης, έχοντας κάνει αναγνώριση κυρίως μέσα στον Μάιο, δυστυχώς θα διαπιστώσει πως πολλά από τα ψάρια που είχε βρει είχαν μετακινηθεί. Σε ένα πλατάνι που είχε εντοπίσει και όπου έπαιζαν στήρες και σηκιοί, θα καταφέρει να πάρει έναν ροφό που δεν μέτρησε για λίγα μόλις γραμμάρια, ενώ κινούμενος με συρτό σε βάθη από 30 έως και 36 μέτρα, θα καταφέρει να πάρει μερικούς σηκιούς. Με ρηχά καρτέρια θα καταφέρει ένα άσπρο ακόμη ενώ θα κλείσει τον αγώνα τσεκάροντας μερικά μαύρα που όμως δεν μπορούσαν να παρθούν έξω από τα θαλάμια. Ο Μανώλης Γκανής, κάτοικος Λεωνιδίου, είχε σημαντικό πλεονέκτημα μιας και πέρα από τη γνώση του τόπου, ήταν εξοικειωμένος με τις ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής. Η πρώτη του επιλογή σε μία 10κιλη σφυρίδα δεν θα αποδώσει μιας και το ψάρι έλειπε και αφού εξάντλησε και τις άλλες του επιλογές, θα βγει στα ρηχά με σκοπό τα καρτέρια για μανάλια και άλλα άσπρα. Θα καταφέρει να πάρει 3 μανάλια και ένα ακόμη άσπρο όμως κάπου εκεί θα αγγίξει το όνειρο. Σε ένα από τα καρτέρια του, θα μπει ένα πυκνό κοπάδι με 10κιλα μαγιάτικα. Η βολή θα πλήξει το πρώτο ψάρι ενώ τυχαία, η βέργα θα διαπεράσει και ένα δεύτερο. Σύντομα, και λόγω των αντίθετων δυνάμεων που ασκούσαν τα ψάρια, το δεύτερο ψάρι θα σκιστεί ενώ σε ένα κρεσέντο ατυχίας, το φτερό της βέργας θα σπάσει, ελευθερώνοντας και το πρώτο ψάρι… Απίστευτη εξέλιξη και φοβερή απογοήτευση για τον πρωτοεμφανιζόμενο αθλητή που μάλλον θα θυμάται για πολύ καιρό εκείνες τις στιγμές… Ο Λάμπρος Δερτιλής, άριστος τεχνίτης των ρηχών και όχι μόνο νερών, κινούμενος αποκλειστικά με συρτό μέχρι τα 12 μέτρα, θα αγνοήσει τα μανάλια που περνούσαν μπροστά από το όπλο του πιστεύοντας πως αυτά μετράνε από 2 κιλά (!!) και πάνω ενώ δεν θα βρει τα ψάρια που είχε δει στην αναγνώριση λόγω της έλλειψης κυματισμού. Τελικά ούτε και τις σκόρπιες στήρες που είχε δει θα καταφέρει να εντοπίσει, κλείνοντας τον αγώνα με έναν λούτσο, και μερικά ακόμη άσπρα. Παρόμοιο το σενάριο και για τον Ιάσωνα Κωστανάσιο που κινούμενος και αυτός αποκλειστικά στα ρηχά θα πάρει ένα ωραίο λαυράκι και αρκετά ακόμη άσπρα εκ των οποίων όμως τα περισσότερα δεν θα μετρήσουν. Τη μοναδική σφυρίδα της πρώτης μέρας θα πάρει ο Άρης Τσάβαλος που με δύο ακόμη άσπρα θα κλείσει μία σχετικά καλή πρώτη μέρα ενώ ο κρητικός Νίκος Μπαλαδάκης θα ατυχήσει μιας και χτυπώντας δύο στήρες στις σκιές των βράχων, θα μαζέψει ποινές. Άτυχος θα σταθεί και ο Βασίλης Αγρίμης που μετά από 3 ώρες αγώνα θα αναγκαστεί να βγει από το νερό λόγω προβλήματος με το αυτί του ενώ και ο Ηλίας Πετρής δεν θα καταφέρει να φέρει μετρήσιμο ψάρι στη ζυγαριά. Η έκπληξη της πρώτης μέρας θα έρθει από τον Βασίλη Μπίμπα. Χωρίς να έχει κάνει αναγνώριση, θα επιλέξει να κινηθεί με καρτέρια στα ρηχά όπου και δυστυχώς θα του σκιστούν 5 άσπρα όμως κρατώντας πλέον το ξύλινο στο χέρι, με 3 λεπτά αγώνα να απομένουν, ένα μαγιάτικο 12 κιλών θα μπει εντός βεληνεκούς και θα πεθάνει σε ένα καρτέρι στα 13 μέτρα βάθους. Σίγουρα ένα αναπάντεχο αποτέλεσμα που όμως αποδεικνύει πόσο μεγάλη σημασία παίζει η ψυχολογία αλλά και η αποτελεσματικότητα.. Κάπως έτσι θα κλείσει η πρώτη μέρα με το ζύγισμα να δείχνει πρώτο τον Σιδέρη, δεύτερο τον Γιάνκο και τρίτο τον Μπαρσάκη με τους Μακρή και Μπίμπα να ακολουθούν λίγο πιο πίσω. Μία μέρα που επιβεβαίωσε τα προγνωστικά για έναν εντυπωσιακό αγώνα και που ευτυχώς δεν έκρινε τίποτα, μεγαλώνοντας ακόμη περισσότερο την αγωνία για την δεύτερη και τελευταία μέρα!
2η μέρα αγώνα
O καιρός την Κυριακή δεν είχε αλλάξει και ιδιαίτερα σε σχέση με την προηγούμενη. Ζέστη, ηλιοφάνεια και άπνοια ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά, συνθήκες που για άλλη μία φορά δεν θα ευνοούσαν όσους επέλεγαν να κινηθούν στα ρηχά για άσπρα ψάρια. Το καπνογόνο που άναψε από τον αλυτάρχη του αγώνα Γιώργο Ιωάννου είχε ως αποτέλεσμα όλοι σχεδόν οι αθλητές να κινηθούν προς τα νότια με 5 βάρκες να σταματούν πάνω στη ξέρα που ανοίγονταν με κεφάλι στα 10 μέτρα. Πολλοί από τους αθλητές είχαν εντοπίσει σηκιούς, ροφούς αλλά και στήρες σε αυτό το κομμάτι. Εκεί, ο Μανώλης Γιάνκος θα κάνει κυριολεκτικά μία βουτιά, θα πάρει έναν σαργό και βλέποντας πως έχει μαζευτεί πολύς κόσμος, θα φύγει για ένα σύμπλεγμα από ξεκόμματα προς τα βόρεια που ξεκινούσαν όλα σε βάθη κάτω από τα 40 – 44 μέτρα και όπου είχε δει ροφούς, στήρες και γενικά αρκετή ζωή. Στην πρώτη βουτιά θα πάρει έναν ροφό σχεδόν 12 κιλών και θα επιμείνει για άσπρα ενώ δύο ώρες αργότερα, μία στήρα 2.5 κιλών θα έρθει να ολοκληρώσει την ψαριά του μιας και τα ρηχά καρτέρια του φανέρωσαν μονάχα μικρά άσπρα. Ο Σιδέρης θα ξεκινήσει επίσης το ψάρεμα από την ξέρα όπου και θα πάρει έναν οριακά μετρήσιμο ροφό (5.048kg) καθώς και μία στήρα και στη συνέχεια, σε μία συστάδα από πλάκες στο ισοβαθές των 40 μέτρων, θα πάρει άλλη μία στήρα. Θα κλείσει τον αγώνα του με μία ακόμη στήρα που όμως δεν θα μετρήσει. Ο Μπαρσάκης έχοντας εντοπίσει στην αναγνώριση έναν 10άρη ροφό – “πρόβατο” στα 42 μέτρα θα πάει εκεί για την πρώτη του επιλογή, όμως το ψάρι έλειπε. Στη συνέχεια ένας 6άρης στα 32 μέτρα δεν θα του δώσει περιθώριο βολής οδηγώντας τον στις επόμενες επιλογές του που ήταν οι σηκιοί που πολλοί γνώριζαν στην ξέρα καθώς και σκόρπιες στήρες. Θα καταφέρει να πάρει μία στήρα που δεν θα μετρήσει οριακά ενώ σε ένα κομμάτι που είχε εντοπίσει στην αναγνώριση στήρες και πίγκες, θα εμφανιστούν 3 σφυρίδες εκ των οποίων ο Δημήτρης θα καταφέρει να πάρει τη μεγαλύτερη, ένα ψάρι κοντά στα 7 κιλά. Ο Μακρής τώρα, θα ξεκινήσει τη μέρα του πάνω στη ξέρα με στόχο ένα ροφό πάνω από 10 κιλά. Η βουτιά θα γίνει σωστά όμως λίγο πριν το ψάρι μπει στο δραστικό βεληνεκές του όπλου, και λόγω της βαβούρας από τα σκάφη, αυτό θα μπει στο θαλάμι του και θα χαθεί για πάντα. Με αυτήν την εξέλιξη, το ενδιαφέρον του αθλητή θα στραφεί στους σηκιούς του κομματιού που όμως γνώριζαν τόσο ο Καμπάνης όσο και ο Μπαρσάκης. Τελικά, θα πάρει ένα ψάρι από εκεί και θα φύγει για άλλες επιλογές μεταξύ των οποίων και μία σφυρίδα που κατοικούσε παρέα με μία μεγάλη πίγκα, ψάρια όμως που δεν βρήκε πάνω στον αγώνα. Θα κλείσει τη μέρα του κάνοντας ρηχά καρτέρια για άσπρα ψάρια, όπου και θα πάρει τρία ενώ σε μία άτυχη στιγμή, σε ένα καρτέρι στα 12 μέτρα νερό, διερχόμενο σκάφος αθλητή θα του διώξει μία συναγρίδα πάνω από 3 κιλά που κινούταν αποφασισμένη προς το πόστο του… Εντυπωσιακός τη δεύτερη μέρα ήταν ο Μπαλαδάκης. Παρά τις λίγες μέρες αναγνώρισης, είχε εντοπίσει στήρες και μερικές σφυρίδες. Με υποδειγματικές βολές και τεχνική, θα καταφέρει 2 ωραίες στήρες, μία σφυρίδα που δυστυχώς δεν μέτρησε και για λίγο μία σφυρίδα θα γλιτώσει από τη βέργα του μιας και θα προλάβει να τα θολώσει όλα μέσα στο θαλάμι της. Ο Καμπάνης, όπως είπαμε και παραπάνω, είχε ως πρώτη επιλογή τους σηκιούς της ξέρας, αγνοώντας όμως την παρουσία του μεγάλου μαύρου, μόλις λίγα μέτρα πιο δίπλα. Από εκεί θα πάρει έναν σηκιό επιμένοντας αρκετά, ενώ μία στήρα που στην αναγνώριση έδινε περιθώριο βολής εντός τρύπας, απουσίαζε. Στη συνέχεια θα βγει στα ρηχά όπου είχε δει σάλπες, κεφάλους και λαυράκια, όμως θα καταφέρει να πάρει μόνο ένα μανάλι. Ο Δερτιλής, συνεχίζοντας την ίδια τακτική με την πρώτη μέρα, θα πάρει ένα λαυράκι κοντά στα 2 κιλά, μία στήρα που είχε εντοπίσει από την αναγνώριση που όμως δυστυχώς δεν θα μετρήσει για μόλις 18 γραμμάρια ενώ τέλος, σε μία βουτιά θα δει και μία σφυρίδα κοντά στα 8 κιλά, η οποία όμως θα χαθεί μέσα στη θολούρα. Ο Τσάβαλος θα καταφέρει μία ωραία χιώνα, ο Γκανής το μοναδικό μετρήσιμο σαργό του αγώνα, ο Πετρής έναν λούτσο, ο Μπίμπας παρά τη συνάντηση με ένα κοπάδι συναγρίδων, θα βγει άψαρος, ενώ οι Κωστανάσιος και Αγρίμης θα συλλέξουν μονάχα ποινές μιας και η θολούρα, τους οδήγησε σε λανθασμένες εκτιμήσεις…
Ζύγισμα - Επίλογος
Λίγες ώρες μετά το τέλος του αγώνα, σειρά είχε το ζύγισμα. Το Πολιτιστικό κέντρο του Τυρού έσφυζε από κόσμο ενώ η αγωνία για τις βαθμολογίες κυρίως των Σιδέρη – Γιάνκο είχε κορυφωθεί για τα καλά. Τελικά, λίγη ώρα αργότερα, ήταν γεγονός. Μπορεί η δεύτερη μέρα να πήγε στον Μανώλη Γιάνκο, όμως η διαφορά της πρώτης ήταν αρκετή ώστε ο Γιάννης Σιδέρης να κατακτήσει το 6ο Πρωτάθλημα της καριέρας του, κάνοντάς τον μακράν τον πιο επιτυχημένο αθλητή υποβρυχίου ψαρέματος. Δεύτερος, με μικρή διαφορά ο εξαιρετικός Μανώλης Γιάνκος που έδειξε μεγάλη σταθερότητα και αποτελεσματικότητα και τις δύο μέρες του αγώνα ενώ στην τρίτη θέση, επιβεβαιώνοντας πως η περσινή επιτυχία δεν ήταν τυχαία, ο Δημήτρης Μπαρσάκης που επίσης έδειξε πολλές αρετές και ικανότητες παρά τις δύσκολες συνθήκες. Στην τέταρτη θέση θα βρεθεί ο Κώστας Μακρής που παρά την ταλαιπωρία με την υγεία του λίγες μέρες πριν από τον αγώνα, στάθηκε πολύ καλά ενώ τέλος την πεντάδα έκλεισε ο Βασίλης Μπίμπας χάρη στην επιμονή του και το μαγιάτικο της πρώτης μέρας. Κάπως έτσι εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του Τυρού. Ένας πραγματικά εντυπωσιακός αγώνας που χαρακτηρίστηκε από τις δύσκολες συνθήκες, τα ωραία αλλά δύσκολα ψάρια και τις ανατροπές. Επόμενο ραντεβού, το ομαδικό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα που θα πραγματοποιηθεί στη Σύρο στις αρχές του Ιουλίου…
Δείτε πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τους αγώνες στο www.e-bluemagazine.com
Δεν υπάρχουν σχόλια