Το Σάββατο 17 Νοεμβρίου η διαχειριστική συνέλευση του Παζλ πραγματοποίησε εκδήλωση στη μνήμη του Πολυτεχνείου στην πλατεία Ηρώων Λεωνιδίου...
Το Σάββατο 17 Νοεμβρίου η διαχειριστική συνέλευση του Παζλ πραγματοποίησε εκδήλωση στη μνήμη του Πολυτεχνείου στην πλατεία Ηρώων Λεωνιδίου.
Το θέμα της εκδήλωσης πέρα από το προφανές -ημέρα μνήμης και τιμής των θυμάτων της εποχής- εστίαζε περισσότερο στον παραλληλισμό του τότε και του τώρα, και στο πόσο επίκαιρο φαντάζει το σύνθημα ψωμί-παιδεία -ελευθερία στις δύσκολες οικονομικά και κοινωνικά μέρες μας.
Στην εκδήλωση εκτός του Παζλ παρευρέθηκαν και συμπολίτες μας για να ενθαρρύνουν το ξεκίνημα των παιδιών.
Τελος, κατά την διάρκεια της εκδήλωσης διανεμήθηκε στους οδηγούς των διερχόμενων οχημάτων καθως και πεζούς το παρακάτω κείμενο:
Τελος, κατά την διάρκεια της εκδήλωσης διανεμήθηκε στους οδηγούς των διερχόμενων οχημάτων καθως και πεζούς το παρακάτω κείμενο:
"Η σημερινή μέρα δεν είναι εθνική γιορτή. Η σημερινή μέρα είναι μέρα μνήμης"
17 Νοέμβρη 1973
Σαν σήμερα, πριν 39 χρόνια , οι λέξεις Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία ήχησαν στην Αθήνα, ενάντια στην δικτατορία και στην ανελευθερία. Πλάι στις φωνές των νεολαίων ,ενώθηκαν οι φωνές των μαθητών και των εργατών ,οι φωνές όλου του λαού ,ο οποίος μέσα από καταλήψεις και μεγαλειώδεις διαδηλώσεις εγείρει την αντίστασή του στο τυραννικό καθεστώς. Ο αγώνας γίνεται πλέον πολιτικός για τη λύση των οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων που απασχολούν τον μέσο Έλληνα.
Ο ίδιος συμμετέχει αυθόρμητα στον αγώνα χωρίς πολιτικές καθοδηγήσεις και προσταγές βλέποντας με περηφάνεια τα παιδιά του να παλεύουν για καλύτερες συνθήκες ζωής και αξιοπρέπειας. Οι συγκρούσεις με την αστυνομία είναι σκληρές και αιματηρές. Οι συμπλοκές γενικεύονται με εκατοντάδες τραυματίες... Οι αστυνομικοί χρησιμοποιούν όπλα και ανοίγουν πυρ εναντίον των διαδηλωτών. Πέφτουν οι πρώτοι νεκροί από τις σφαίρες των ελεύθερων σκοπευτών , που χρησιμοποιούνται για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο. Καταγγέλλονται ,επίσης, θάνατοι από άγριο ξυλοδαρμό. Ο ραδιοφωνικός σταθμός επιμένει: "Εδώ Πολυτεχνείο", "Εδώ Πολυτεχνείο"…
Στις 3 τα ξημερώματα του Σαββάτου θα σιγήσει καθώς ένα από τα τανκς εφορμά και γκρεμίζει την κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου. Κατόπιν, εισβάλλει ο στρατός και απομακρύνει τους φοιτητές. Πολλοί απ' αυτούς συλλαμβάνονται και κακοποιούνται.
…
17 Νοέμβρη 2012
Τα φλογερά αιτήματα του φοιτητικού κινήματος όπως συνοψίζονται στο περίφημο σύνθημα, του αντιδικτατορικού αγώνα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, δεν έχουν ικανοποιηθεί μέχρι σήμερα σχεδόν τέσσερις δεκαετίες αργότερα, αλλά παραμένουν ακόμη αγωνιώδη ζητούμενα. Και μάλιστα σήμερα προβάλλουν πιο επίκαιρα από ποτέ!!!
Ψωμί
Ο ελληνικός λαός διέρχεται τη βαθύτερη οικονομική κρίση της μεταπολεμικής ιστορίας του. Με τρία εκατομμύρια Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας , με το υψηλότερο ποσοστό κοινωνικά αποκλεισμένων από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με χιλιάδες συμπολίτες μας να συνωστίζονται καθημερινά στις ουρές των συσσιτίων πόσο επίκαιρη ακούγεται σήμερα η κραυγή των φοιτητών του 1973 :ψωμί για όλους
Παιδεία
Η καλπάζουσα εξαθλίωση των Ελλήνων πολιτών και η πρωτοφανής οικονομική κρίση μοιάζει να οδηγεί σε κατάρρευση το εκπαιδευτικό μας σύστημα . Και εδώ οι αριθμοί συντριπτικοί: 5.000 -7.000 παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο κάθε χρόνο, σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια οι οργανικά αναλφάβητοι.Μια νέα εποχή βαρβαρότητας με δραματική πτώση της κατά κεφαλήν καλλιέργειας φαίνεται να διανύει η κοινωνία μας.
Ελευθερία
Η κρίση της παγκοσμιοποίησης σε συνδυασμό με τη φοβερή δίνη της οικονομικής κατάρρευσης οδηγούν τη χώρα μας σε νέους κινδύνους με άγνωστη έκβαση. Κεκτημένα δεκαετιών καταστρατηγούνται. Δικαιώματα υπονομεύονται. Η δημοκρατία παραείναι μέσα σε μια δηλητηριώδη ατμόσφαιρα πόλωσης. Η ίδια η ελευθερία του λαού μας έρχεται αντιμέτωπη με νέους κινδύνους .Η εικόνα είναι σαφής και τα σημεία των καιρών ξεκάθαρα. Τα δίκαια του λαού μας υφαρπάζονται. Για μια ακόμη φορά καλείται να υπερασπιστεί όσα κατέκτησε με το αίμα του, ο αγώνας των φοιτητών του Πολυτεχνείου δείχνει το δρόμο.
Το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ειδικά σήμερα ΔΕΝ πρέπει να ξεθωριάσει. Δεν θα το αφήσουμε να ξεθωριάσει καθώς για εμάς το Πολυτεχνείο θα είναι πάντοτε ένα σύμβολο ελευθερίας. Θα είναι ο οδηγός μας στην καθημερινή πάλη για ελευθερία και δικαιοσύνη ,κάτω από οποιοδήποτε καθεστώς, όπως κι αν αυτό ονοματίζεται κάθε φορά ...
Το χρωστάμε σε εκείνη την ηρωική νεολαία που ζήτησε τα αυτονόητα.
Το χρωστάμε στις γενιές που έρχονται.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές...
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω!
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων...
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία... ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΜΑΣ ΕΦΕΡΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΛΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΟΡΤΑΣΤΕΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ. Η ΧΟΥΝΤΑ ΗΤΑΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΒΕΒΑΙΟ ΟΤΙ ΘΑ ΕΦΕΥΓΕ ΣΕ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ. ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΦΑΝΙΣΟΥΜΕ ΝΕΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΗΡΩΕΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΟΥΣ ΕΙΔΑΜΕ ΜΕΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΠΟΣΟ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΓΕΝΙΑ-ΦΟΥΡΝΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ Η ΟΠΟΙΑ ΕΥΝΟΥΧΙΣΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ(ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΝΕΙΡΑ Η ΝΕΟΛΑΙΑ) ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ(ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΣΥΝΤΑΞΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΟΥΣ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν τω μεταξύ στην Αφρική...
ΑπάντησηΔιαγραφή23 ο απολογισμός των θυμάτων του "Πολυτεχείου" της Δαμανάκη (αλήθεια που χάθηκε αυτό το κορίτσι) που δήθεν έριξε τη χούντα. 3.154 απόπειρες αυτοκτονίας τα τελευταία 4 χρόνια με το μεγαλύτερο αριθμό να έχει οδηγήσει στο θάνατο και δε βλέπω καμία χούντα να φεύγει. Μιλάμε για τη χούντα αυτών που δήθεν αγωνίστηκαν στο Πολυτεχνείο. Που μεταλλάχθηκαν από το σύστημα σε πολιτικούς-λαμόγια και αργότερα σε πολιτικούς-ζόμπι που κάνουν ότι τους λένε. Εξαιρώντας τα θύματα που θυσιάστηκαν για το τίποτα, για ποιό λόγο τιμάτε αυτή την ημέρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σας υπενθυμίσω ότι 2 μέρες αργότερα (19 Νοεμβρίου) εορτάστηκε παγκοσμίως η ημέρα κατά της κακοποίησης ανήλικων παιδιών. Παιδικός καταναγκασμός, εργασιακή εκμετάλευση, traffiking, εμπόριο οργάνων, βιασμοί, ξυλοδαρμοί σε εκατομμύρια αθώες παιδικές ψυχές ανά τον κόσμο. Καλό θα ήταν σαν θεσμός να εστιάσετε σε τέτοιου είδους δράσεις. Μην αναμασάτε την τσίχλα των ΜΜΕ μετά από τόσα χρόνια.
Δεν τιμήσαμε κανενα από τα λαμόγια άλλωστε αυτοί είναι ζωντανοί.Αν διαβάσεις το κειμενάκι θα καταλάβεις οτι άλλο ήταν το κυρίως θέμα της εκδήλωσης.Φυσικά όμως τιμήθηκαν και όλοι αυτοί που έχασαν τη ζωή τους εκείνες της μέρες και δεν είχαν καμία σχέση με αυτό που περιγράφεις.Υπήρχαν θύματα που "τους πήρανε τα σκάγια" χωρίς λόγο και αφορμή απλά επειδή δηλωναν συμπαράσταση, κοιτούσαν από τις ταράτσες τους ή πολύ απλά έτυχε να περνουν ή να μένουν εκεί κοντά. Αν θέλεις να μιλάς για ένα γεγονός καλό είναι να λες όλα τα γεγονότα και όχι μόνο αυτά που σε βολευουν. Απόσπασμα απο το wikipedia : ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς νεκροί του Πολυτεχνείου αναφέρονται τα θύματα από τα χτυπήματα και τους πυροβολισμούς των σωμάτων ασφαλείας, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου,
τον Νοέμβριο του 1973. Η πρώτη επίσημη καταγραφή τον Οκτώβριο του 1974,
από τον εισαγγελέα Δημήτρη Τσεβά, εντόπισε 18 επίσημους ή πλήρως
βεβαιωθέντες νεκρούς και 16 άγνωστους "βασίμως προκύπτοντες".[1] [2]
Ένα χρόνο αργότερα ο αντιεισαγγελέας εφετών Ιωάννης Ζαγκίνης έκανε λόγο
για 23 νεκρούς, ενώ κατά τη διάρκεια της δίκης που ακολούθησε
προστέθηκε ακόμη ένας. Οι πρώτες (δημοσιογραφικές) προσπάθειες για την
καταγραφή των γεγονότων μιλούσαν για 59 νεκρούς ή και 79 θύματα, με βάση
τον κατάλογο Γεωργούλα. [3] Σύμφωνα με έρευνα του διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Λεωνίδα Καλλιβρετάκη το 2003, ο αριθμός των επωνύμων νεκρών ανέρχεται σε 24, ενώ αυτός των νεκρών αγνώστων στοιχείων σε 16.[4][5]
Οι τραυματίες των γεγονότων του Πολυτεχνείου που νοσηλεύτηκαν σε
νοσοκομείο ή κλινική και έχουν πιστοποιηθεί ανέρχονται σε 1.103, ενώ
αδιευκρίνιστος παραμένει ο αριθμός των τραυματιών που δεν έτυχαν καμίας
φροντίδας.[6]..... Για όποιον θέλει να διαβάσει αναλυτικά τα ονόματα και το που βρέθηκαν τα πτωματα παραθέτω και το συνδεσμο.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B5%CE%BA%CF%81%CE%BF%CE%AF_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΝ ΓΡΑΦΟΥΝ ΤΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΕΩΣ.ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=koGc5m7u0VY
Εδώ και 30 χρόνια ψάχνουμε να τους βρούμε.Οπως φαίνεται τα θύματα της θύρας 7 ειναι πολλά περισσότερα απο εκείνα της μεγαλύτερης πολιτικής απάτης που την γιορτάζουμε.Αν υπήρχαν θύματα θα βλέπαμε μαυροφορεμενες μάνες στη πύλη και θα ανέβαινε ένα καντήλι.Επειδη έχω σπουδάσει εκεί σε διαβεβαιώνω ότι δεν υπάρχει .Αν πας στο Καραϊσκάκη όμως θα δεις καντηλια και τα οποία ειναι αναμένα απο τις μάνες των θυμάτων που έχουν ονοματεπώνυμο .Και μόνο το απλό παράδειγμα κάτι λέει .
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα επιχειρηματά μου είναι εισαγγελικά πορίσματα και τα δικά σου είναι ανυπαρκτα καντήλια στην πύλη του πολυτεχνείου. Πρόσθεση ξέρεις;... το νεότερο θύμα του Πολυτεχνείου ήταν 16 ετών, έστω οτι η μάνα του τον έκανε στα 18 έχουμε 18+16=34 ,από το Πολυτεχνείο έχουν περάσει 39 χρονια
ΑπάντησηΔιαγραφήοπότε 34+39=73 χρονών η μητέρα του νεοτερου .Ισως να είναι και η μόνη που ζει και αν θες τη γνώμη μου γιατί δεν πάει να ανάψει το καντήλι ίσως φοβάται κατι τυπάκια σαν και εσένα μην της πέσουν επειδή τιμά τη μνήμη του παιδιού της.